The Work: Writing my story about DIY entrepreneurship in Rotterdam -“Class of 2000” for the re edition of the Eksit publication
Met de Eksit Krant maakte Gyz La Riviere een nieuwe en eenmalige editie van de legendarische Rotterdamse underground publicatie. Eksit was een Rotterdams poppodium dat sinds 1969 tot en met begin jaren tachtig gevestigd was aan de Eendrachtsstraat. De Eksit Krant begon als aankondigingskrantje voor alles wat er plaatsvond, maar groeide snel uit tot een platform voor kunstenaars, schrijvers en muzikanten uit de experimentele Rotterdamse kunstscène. Vanuit dit roemruchte verleden werpt Gyz La Rivière een blik op de toekomst EN vroeg mij eens terug te denken, a walk down memory lane tot the CLASS OF 2000
/
Class of 2000 (Waarvoor deden we het ook al weer?) – Natasa Heydra
Of ik eens zou willen terugdenken aan de DIY Art pop feestjes en evenementen waar ik naartoe ben geweest of zelf heb georganiseerd.
De legendarische De Rotterdamsche Knakendisco bijvoorbeeld. Zes mannen en zes+ muziekstijlen achter de draaitafels, iedere keer een andere locatie, iedere keer een ander format, door humor en scherp inzicht verbonden, inspelend op de actualiteit.
Of FC De Unie, DE voetbalfeesten die bij ‘wie erbij was in de Unie’ een onuitwisbare indruk hebben achtergelaten. Het nationaal elftal zien voetballen ondersteund door sfeerverhogende dj, wedstrijdcommentaar door de 113b VJ’s en live-commentaar door een talkshowhost met min of meer bekende Rotterdamse gasten, afsluitend live-muziek en het zegelied ‘House of Jealouse Lovers!’ bij elk Nederlands doelpunt. FC de Unie heeft tot nu toe vier WK- en EK-toernooien gedraaid. Georganiseerd door LLIK; jongens uit de muziek-/kunstscene en zo hier en daar ook nog dit meisje.
En er was Transhabitos from Rotterdam to Porto. Wat een klapper! Samen met kunstenaarscollectief MORGEN zijn we met meer dan dertig Rotterdamse kunstenaars, ontwerpers, fotografen, filmmakers en muziekmakers naar Porto getrokken. Een Rotterdamse enclave in projectruimte Maus Habitos, goed voor een maand lang exposities, film, optredens, feesten, performances, lezingen en zelfs een bloemenregen boven Porto vanuit een helikopter. De Portugese equivalent van het 8 uur nieuws en NRC waren erbij. Portugezen wisten niet wat ze overkwam en wij eigenlijk ook niet… ‘and loved every minute of it!’.
Wat een kick was het allemaal… en is het nog steeds. Hoe we het allemaal voor elkaar hebben gekregen kan ik me niet meer herinneren. Natuurlijk wel, maar dat is niet waar ik aan terugdenk. At Denko’s, De Rotterdamsche Knakendisco, showroom MAMA, Transhabitos to Porto, de Lombardkadefeestjes, Een Rotte Situatie, Radio Moderne, LLIK de Unie, Dansavond, bar dancing Nikola Tesla enz. Stuk voor stuk gemaakt met onbetaalbare energie en creativiteit. Er zat snelheid in. Van idee tot uitvoering in twintig dagen, tien soms. Handen uit de mouwen, geen woorden maar doen!
Events die niet verzonnen zijn vanuit de gedachte ‘hoe krijgen we zoveel mogelijk mensen binnen’ of ‘geld’. Natuurlijk doe je het voor ‘de ander’ en wil je er niet op inleveren. Je organiseert iets omdat je je enthousiasme ervoor niet kan bedwingen. Omdat je een intense liefde voelt voor muziek, kunst, ontwerp en/of film. Je wil het beleven en niet alleen, maar met gelijkgestemden. En die vind je, overal.
De oerkracht oftewel de adrenalinestoot die je voelt als er nieuwe ideeën beginnen te borrelen en mogelijkheden zich manifesteren, is verslavend.
‘Multi-kunstenaars’ noemt Gyz ons. ‘Wij’ die ons niet beperken tot een discipline. ‘Wij’ die naast tekenen ook borduren en ontwerpen en fotograferen maar ook cureren, organiseren, publicaties maken en plaatjes draaien. ‘Multiple ondernemerschap’ enerzijds als noodzaak – je doet wat je moet doen om te kunnen blijven draaien in het kunstwereldje, is het niet linksom dan rechtsom – anderzijds omdat je geen keuze wílt maken. Inspiratie! Vrijheid! Een manier om het leven te omarmen en het alles te laten zijn wat het is en kan zijn. Niet ‘of’ maar ‘en’! En waarom ook niet?
De nieuwe garde heeft zich al aangemeld en blijft zich vernieuwen. Natuurlijk! Een wijze man zei mij ooit, ‘het is energie die wij delen en die wordt al eeuwen doorgegeven’. Opvallend en belangrijk is om te constateren dat daar geen subsidie of bezuiniging invloed op heeft.
Subsidies zijn geweldig, ze kunnen er voor zorgen dat projecten uitgevoerd worden en mensen betaald worden voor het harde werk dat ervoor nodig is. Maar subsidies kunnen ook vertragen, leggen soms de nadruk op de minder belangrijke zaken, kunnen zorgen voor compromissen. Dat is slecht. En, laten we eerlijk zijn, een ‘bitch’ om aan te vragen. Kijk verder!. Juist nu ‘we’ onder vuur liggen. Er zijn meer manieren om aan geld en tot uitvoering te komen. Het is zaak je creatieve talent niet alleen in je ambacht toe te passen maar ook bij het voor elkaar krijgen van je plannen.
Kijk naar Red Light Radio met hun benefit party’s of kunstenaars Miktor & Molf die DIY een skateclassic kidneyshaped zwembad! in Amsterdam hebben neergelegd met behulp van tientallen mecenassen en freebie investeerders (en dit vervolgens weer hebben gedoneerd aan de stad). Kunstproducent Mothership die direct op vraag en aanbod van overheid en particulieren inzet met hun talloze kunstprojecten. Het geïllustreerde literair tijdschrift Strak heeft het voor elkaar gekregen adverteerders te vinden voor hun debuutuitgave (naast het mecenaat dat ze o.a. via Facebook verzamelden) en check de talloze wilde plannen op Kickstarter.com. Want laten we niet vergeten dat het niet alleen geld is waarmee je je plannen kan doen slagen. Met ‘goodwill’ en op stoute schoenen kan je ook een eind komen.
Stout zijn we sowieso wel en al helemaal als we net uit onze puberteit zijn gelanceerd. Onder de oude garde wil ik me niet scharen. Want die honger die ik rond de eeuwwisseling had en in de ogen van die nieuwe twintigers zie, voel ik ook nog steeds. Verwacht ook niet dat die ooit gestild wordt.
Daarvoor deden we het dus!
/
2011, 76 pages.
Design: Studio Stefan Tijs met Gyz
Printing: Veenman Drukkers
Available from September 9, 2011
